مقایسه دو روش جراحی اسلیو معده و پلیسه معده بر روی مقدار کاهش وزن طول اثر و عوارض آنها در دراز مدت

جراحی چاقی به دلیل پیشرفت در روش ها و تکنیک های کم تهاجمی به طور فزاینده ای محبوب شده است. هدف از این مطالعه مقایسه نتایج بلندمدت و ارتباط بالینی گاسترکتومی اسلیو لاپاروسکوپی (LSG) و لاپاروسکوپی پلیسه کردن معده روی هم (LGCP) در یک مطالعه مرکز چاقی منفرد کنترل‌شده همسان بود.

مواد و روش ها
ما داده‌ها را از 163 بیمار که تحت LSG یا LGCP در یک دوره حداقل 5 ساله قرار گرفتند، جمع‌آوری کردیم. پارامترهای نتیجه شامل تغییرات شاخص توده بدنی (BMI)، علل جراحی تجدیدنظر، یافته‌های آندوسکوپی و اثرات آن بر بیماری‌های مرتبط با چاقی بود.

نتایج
در مجموع 79 بیمار تحت LGCP قرار گرفتند، در حالی که 84 بیمار تحت LSG برای چاقی مرضی قرار گرفتند. در سال پنجم پیگیری، BMI کمتر از 30 در 1% از بیمارانی که تحت LGCP قرار گرفتند (n = 1) در مقایسه با بیش از 80% بیمارانی که تحت LSG قرار گرفتند (n = 70) به دست آمد. تجدید نظر عمدتاً به دلیل بیماری ریفلاکس معده (GERD) یا رفلاکس صفرا در گروه LSG و به دلیل افزایش وزن در گروه LGCP بود. LSG در بهبود بیماری های همراه برتر بود. مشاهده شده ترین یافته آندوسکوپی GERD (درجه a، b) در گروه LSG و باز شدن بخشی از یا کل معده در گروه LGCP بود. عوارض جزئی اولیه پس از عمل با فرکانس قابل توجهی کمتر در گروه LSG رخ داد.

نتیجه گیری LGCP پلیسه کردن معده نسبت بهLSG جراحی اسلیومعده دارای نرخ بالاتری از عوارض،
اثر ماندگاری بسیار کمتر بر کاهش وزن، نرخ بالاتر جراحی مجدد و بار هزینه بیشتر برای سیستم مراقبت های بهداشتی است.