مقایسه دو روش جراحی مینی بای پس و بای پس کلاسیک در کنترل دیابت و کاهش وزن بیماران چاق

مقایسه دو روش جراحی مینی بای پس و بای پس کلاسیک در کنترل دیابت و کاهش وزن بیماران چاق

هدف ما بررسی متون موجود در بیمارانی با چاقی مفرط که تحت جراحی مینی بای پس یا بای پس کلاسیک قرار گرفتند تا نتایج بالینی این دو روش را مقایسه کنیم.

روش‌:

بررسی مقالات  در PubMed، کتابخانه Cochrane، و scopus مطابق با دستورالعمل‌های PRISMA انجام شد.

 

نتایج

شانزده مطالعه در تحلیل کیفی گنجانده شدند، و ۱۱ مطالعه در تحلیل کمی (متا آنالیز)، ترکیب ۱۲،۴۴۵ بیمار گنجانده شدند. OAGB با زمان عامل متوسط کوتاه‌تر همراه بود. مدت اقامت بیمارستان بین این دو روش قابل‌مقایسه بود. وقوع نشتی، زخم حاشیه‌ای، دامپینگ، ممانعت از روده، تجدید نظر، و مرگ و میر شبیه دو رویکرد است. میزان سو تغذیه در بیمارانی که با OAGB درمان می‌شوند افزایش پیدا کرده‌است، در حالی که شیوع فتق معده و انسداد روده در گروه RYGB بیشتر بود. علاوه بر این، the با کاهش وزن اضافی (% EWL)در ۱، ۲ و ۵ سال postoperatively همراه بود. میزان بهبود دیابت در گروه OAGB بیشتر بود. با این وجود، میزان فشار خون بالا و بهبود dyslipidemia بین OAGB و RYGB بود.

 

نتیجه‌گیری

با توجه به متا آنالیز فعلی مشخص شد که جراحی مینی بای پس تاثیر بیشتری در کاهش وزن و کنترل دیابت در بیماران چاق به نسبت جراحی کلاسیک دارد. با این حال، جراحی مینی بایپس با شیوع بسیار بالاتر سوتغذیه در ارتباط بوده و در نتیجه انتخاب نوع عمل کاملاً بر اساس شرایط بیمار و اولویتهای درمانی وی باید انجام شود